De radiouitzendingen hebben een brom. Het Salto-logo trilt al jaren! De redio-stream, nou daar mankeert van alles aan.
Van de best bekeken lokale Amsterdamse zender hebben ze bij Salto een station weten te maken waarvan de meeste Amsterdammers niet eens meer weten dat ze nog bestaan.
De website stamt uit het stenen tijdperk. In de studio's staan cd spelers die niet werken. Op de telekrant die de meeste zendtijd vult staan op zondag aankondigingen voor dingen die al een paar dagen eerder hebben plaatsgehad.
Wordt het niet tijd de verantwoordelijke figuren eens weg te wijzen.
Wat me opvalt, ik zap vaak 's nachts langs Salto. Nooit hebben ze uitzending 's nachts. Waar zelfs de grootste amateurs door hebben dat een station dat niets uitzend TEN DODE IS OPGESCHREVEN, ontvangt Salto blijkbaar zoveel subsidie dat het ze niets uitmaakt of er wel of niet wordt gekeken of wordt uitgezonden!
ALS KLEINSTEN BIJ DE GROOTSTE
Wat mij telkens weer opvalt is het dédain waarmee vanuit de 'gevestigde' omroepwereld naar de publieke lokale omroep wordt gekeken. Terwijl hier toch in het geheel geen aanleiding toe bestaat. Integendeel zelfs, de landelijke en zelfs de regionale omroepen kunnen nog veel van hun lokale collega's leren. In de tijd dat ik vanwege een vorige functie bij tal van landelijke omroepen over de vloer kwam, herinner ik me het aparte 'omroepcultuurtje' dat ik daar aantrof. Altijd een beetje opvallend onopvallend doen. Zorgen dat je er toch wel echt bij hoort, want als dat niet meer zo is ziet ook niemand je meer staan. Bij de lokale omroepen ligt dit geheel anders. Terwijl luister- en kijkcijfers worden gehaald waar tal van landelijke programmamakers alleen maar van durven dromen, werken lokale programmamakers veelal in de anonimiteit, temidden van de plaatselijke bevolking. Hun uitzendingen betreffen voor een groot deel zaken die voor de mensen in hun uitzendgebied van belang zijn. De wettelijke ICE-norm (informatie, cultuur, educatie) dient daarbij als een stok achter de deur. Nu eens tamelijk amateuristisch en dan weer razend professioneel - dat helaas vaak wordt verward met commercieel - werken een kleine twintigduizend omroepmedewerkers aan uitzendingen van zo'n driehonderd omroepen, die samen meer dan 95% van ons land bereiken. Wie kan hen dat nazeggen? De drijfveren van al die lokale omroepmedewerkers lopen nogal uiteen. De een is gewoon een gezellige omroepfreak, de ander is compleet crazy van alle nieuwe technologische mogelijkheden, terwijl een derde vooral gegrepen wordt door de maatschappelijke betekenis van de lokale omroep. Voor mijzelf geldt vooral dit laatste. Mijn omroepverleden beperkt zich tot het meewerken aan programma's van Radio Noord en Radio Drenthe. Mijn ambities reikten ook niet verder. Van digitale snufjes en snuisterijen raak ik in het geheel niet opgewonden, al was het alleen maar omdat ik er toch al weinig van begrijp. Maar dat een laagdrempelige informatievoorziening van wezenlijk belang is in een samenleving die steeds meer uiteen dreigt te vallen, staat voor mij als een paal boven water. Lokale omroepen dragen in hun eigen uitzendgebied bij aan de sociale samenhang. Het is jammer dat tal van gemeentebesturen - alsmede tot nu toe ook de landelijke politiek - dit niet willen of kunnen inzien. Als er geen lokale omroep meer is, merk je pas echt wat je mist. Om dan vanuit het niets weer opnieuw te beginnen is vrijwel onbegonnen werk. Het blijft van belang dat de lokale omroepen elkaar vasthouden in het behartigen van hun belangen. De onderlinge verschillen die er zijn leiden maar al te gemakkelijk tot het risico dat ze uit elkaar gespeeld worden. Dit zou funest zijn. Want alleen tezamen stellen de lokale omroepen in het krachtenveld van politieke en media iets voor. Zolang ze samen blijven, behoren ze als kleinsten gezamenlijk tot de grootste.
Wat me opvalt, ik zap vaak 's nachts langs Salto. Nooit hebben ze uitzending 's nachts. Waar zelfs de grootste amateurs door hebben dat een station dat niets uitzend TEN DODE IS OPGESCHREVEN, ontvangt Salto blijkbaar zoveel subsidie dat het ze niets uitmaakt of er wel of niet wordt gekeken of wordt uitgezonden!
